Bu günem goýun bakmaly. Dagy nätjek diýsene. Çopan – a çekenäni dagytdy. Hemme kişiniňem maly öz gapysynda. Basym ýene ýygnajakmyş öz – ä. Kim bilýär? Ýöne dync günler hezil beräýýär, bolmasa kyn
Asmanyň göm-gök ýaýlasynda lemmer-lemmer, seňňer-seňňer bulutlar göýä gyşyň kiçi çillesinden çykyp otugsap giden dowarlar kimin, agdar-düňder boluşyp, ümdüzine tutup agynaşyp barýarlar. Anha birden,
"Gel" diýse zer berjek uzak menzilleñ, Dogumlylyk bilen kalbyny diliñ. Hiç zat bahasyna ýetmez şol günleñ, Ejeli ýyllaryñ gadryny biliñ. Dertlere derman kän, emma barysy, Ýerin tutup bilmez
Şemal ajaýyp güle duşýar we oňa aşyk bolýar. Şemal güle näçe mähir bilen bakdygysaýy, gül oňa özüniň owadan reňkine we ysyna ýugrulan söýgüsi bilen jogap berýärdi. Emma şemala bu az bolup göründi we
Süleýman pygamberiň patyşalyk eden döwürlerinde Akyl, Ylym, Bagt, Pakyr dördüsi öz aralarynda jedel edipdirler. Jedel olaryň haýsynyň adamzada has gerekliräkdigi, haýsynyň has belentdigi barada