Huşumdan syrylyp, ýitip gitdiň sen,
Düýşde görsem, depäm gögi elleýär.
Seniň gözlegiňe şaýlanan ruhum
Bedenime wagty bilen gelmeýär.

Demiň demýeterde bolsady käşgä,
Eliň elýeterde bolsady… Arman…
Dem däl, el däl, sesimiň hem ýetmejek
ýerlerinde gezip ýörsüň, dilberim,
Ruhumyň garaşýan ýerine barman.

Asmany özüme syrdaş tutundym,
Zeminden tapmamsoň göwünlik berjek.
Ýa yşkymy nesýe hasap etdiňmi?
Gel ahyr, söýgimi ömürlik berjek!

Men saňa şeýle bir düşünjek boldum,
Agtardym ýoluny ýüregňe girmäň.
Saňa duşup bolar öýden ýerlemde
Hatiko deý her gün garaşdym irmän.

Emma sen geleňok, tersmikä bir zat…
(“Ýa demrinden boldy, ýa-da kömründen”)
Goý, bu söýgim ömrüm bilen bäs etsin,
Ýöne ömri uzak bolsun ömrümden….

Aýnaly öý.
Gysga hekaýalar

Kiçiräk bir obanyň gyrasynda
idi-yssywat edilmeýän bir öý bar eken. Bir gezek oňa yssydan goranmak üçin gaçalga gözläp gelen güjüjek howlynyň gapysynyň aşagyndaky deşikden sümülip girýär. Güjükhaýallyk bilen köne basgançak arkaly ýokary çykyp, ýarym açyk duran gapydan içerä äňedýär.

Ol içerde müňlerçe güjügiň mähir bilen özüne ibakyp duranlygyna göz ýetirýär. Güjük guýrugyny bulap, gulaklaryny üşerden-de, müňlerçe

güjüjek hem onuň bilen bu hereketi gaýtalaýarlar. Ol şatlyk bilen olaryň birine bakyp üýren-de, has-da geňirgenipdir.Müňlerçe güjüjeklerem

şatlyk bilen oňa bu mähremligi gaýtarypdyrlar. Güjük dynç alypdyr, onuň bilen birlikde beýlekilerem dynç alypdyrlar. Haçan-da, güjük ol ýerini terk eden-de: “Nähili oňat ýer, bu ýere köpräk gelmeli” diýip pikir edipdir.

Birnäçe wagt geçenden soňra, bu ýere başga bir güjük girýär. Ýöne ol müňlerçe güjügi görüp, eýmenipdir, çünki olar oňa hyrsyz seredipdirler. Güjük hyňranyp başlan-da, müňlerçe güjük oňa hyňranyp ugrapdyr. Güjük

gorkunjyna otagdan gaçyp çykan-da, “Nähili gorkunç ýer eken, gaýdyp dagy-duwara bu ýere gelmesem gerek” diýip, pikir ýöredipdir.

Tutuş dünýäniň ýüzi – aýna ýaly. Biz öz içimizde göterýän ýüzümizi, käwagt öz erkimize garşy durup, şol dünýä görkezýäris. Dünýä bize oňa berýän zadymyzy – hereketlerimizi

we boluşlarymyzy gaýtaryp berýär. Eger-de, dünýäniň bize gülüp bakmagyny isleýän bolsak, onda biziňem güler ýüzümiz bolmaly!

Özbek estradasyndan Magtymgulynyň goşgusyna täze aýdym

HABAR BER – ŞEÝLEDIR


Magtymguly:

O nämedir, ýaşyl-gyzyl öwüsýän?

O nämedir, aýagy ýok, towusýan?

O nämedir, ýedi derýa böwüsýän?

Şahyr bolsaň, şondan bize habar ber!

 

Durdy şahyr:

Ol ekindir, ýaşyl-gyzyl öwüsýän,

Ol ýylandyr, aýagy ýok towusýan,

Ol balykdyr, ýedi derýa böwüsýän,

Bizden salam bolsun, jowap şeýledir.

 

- O nämedir, ýakasy bar, ýany ýok?

O nämedir, ganaty bar, gany ýok?

O nämedir, adam ýuwdar jany ýok?

Şahyr bolsaň, şondan bize habar ber!

 

-Ol kependir ýakasy bar, ýany ýok,

Kebelekdir, ganaty bar, gany ýok,

Gara ýerdir, adam ýuwdar, jany ýok,

Bizden salam bolsun, jowap şeýledir.

 

-O nämedir, derwezesiz galadyr?

O nämedir, penjiresiz binadyr?

O nämedir, bir-birinden aladyr?

Şahyr bolsaň, şondan bize habar ber!

 

-Ol köňüldir, derwezesiz galadyr,

Ol gabyrdyr, penjiresiz binadyr,

Ol Aý-Gündür, bir-birinden aladyr,

Bizden salam bolsun, jowap şeýledir.

 

-O nämedir, iýmediler, doýdular?

O nämedir, kyýamata goýdular?

Ol kim idi, dabanyndan soýdular?

Şahyr bolsaň, şondan bize habar ber!

 

-Ol didardyr, iýmediler, doýdular,

Ol namazdyr, kyýamata goýdular,

Nesimini dabanyndan soýdular,

Bizden salam bolsun, jowap şeýledir.

 

-O nämedir, ýedi ülkäni gezer?

O nämedir, bilini bir zat ezýän?

O nämedir, adam mysaly syzýan?

Şahyr bolsaň, şondan bize habar ber!

 

- Ol çopandyr, ýedi ülkäni gezýän,

Ol goýundyr, taýak bilini ezýän,

Bedew atlar adam mysaly syzýan,

Bizden salam bolsun, jowap şeýledir.

 

- O nämedir, toprak üste sürünmez?

O nämedir, adamlara görünmez?

O nämedir, hiç bir dona bürenmez?

Şahyr bolsaň, şondan bize habar ber!

 

- Erenlerdir, zelil bolup sürünmez,

Ol beladyr, gelse, göze görünmez,

Ýalan gürrüň hiç bir dona bürenmez,

Bizden salam bolsun, jowap şeýledir

Gurbannazar Ezizow

«Halas ediň!»


Beýgelmek üçin däl — dag boljak boldum

Barha köp synladym dagyn ýüzüni.

Çünki, ol uzakdan ýetirdi maňa

Bir bendäniň: «Halas edin!» sözüni.

 

Kim ol bende?

Haýsy darda asylýar?

Bogýar ony haýsy deňzin buzlary?

Ýatsam-tursam rahatlyk berenok

Ýüregimde: «Halas ediň!» sözleri.

Gözlerimi açdy asyryň güýzi,

Haýyram, şer işem açdy gözümi.

Menin galamymam antenna menzäp,

Tutdy durdy «Halas ediň!» sözüni.

 

Bagtly boluň, bagtly boluň, adamlar,

Ýöne bagt gözüňizi tutmasyn.

Şindi känkä «Halas ediň!» ýaňlary,

Bagt sizi körem,

Kerem etmesin.

 

Şu jedelde goýup biljek başymy,

Şol ýüregi ýag baglandyr bireýýäm,

Eşitmeýän bolsa «Halas ediňi!»

Bu çetinden,

O çetinden bu dünýäň!

 

Halas boluň, esgilerden, doklukdan.

Şum adamdan, köçelerin itinden.

Halas boluň, ähli artykmaçlykdan,

Ýöne halas bolmaň «Halas ediňden!»

PAÝHAS HEKAÝATLARY.

Elýaglyk.

Ady belli iňlis pelsepeçisi, suratkeş, nazaryýetçi alym Jon Raskin (1819-1900) üýşmeleňleriň birinde elýaglygyna seredip, gözüne ýaş aýlap oturan bir zenany görýär-de, ondan näme bolandygyny soraýar. Zenan oňa gymmat bahaly elýaglygyny görkezip, şeýle diýýär:

– Sap ýüpekden dokalan elýaglygyma gynanyp otyryn. Oňa bir ýerden-ä syýa degipdir. Ine serediň! Tegmillerden ýaňa görer ýaly bolmandyr. Indi ony zyňaýmasaň, zada ýarajak gümany ýok.

Raskin elýaglyga birsalym seredip durandan soň, zenandan şony sorap alýar-da, birki günden yzyna getirip berjekdigini aýdýar. Ol dürli reňkli boýaglary ulanmak arkaly ýaňky syýanyň tegmil bolup duran ýerini gülläp oturan agaja meňzedýär. Şeýlelikde, elýaglyk göze ýakymly sungat eserine öwrülýär duruberýär. Şondan soň, Raskin ony zenana eltip berýär. Elýaglykdaky tegmilleriň ajaýyp surata öwrülendigini gören zenan guş bolup uçaýjak bolýar.

Käte biz hem öz şowsuzlyklarymyza durmuşymyzda tegmil bolup galjak wakalar hökmünde garaýarys. Durmuşymyza kir-kimir ýokdurman ýaşap bilsek ne ýagşy! Emma her nähili bolanda-da durmuşymyzyň bahasyna ýetip bolmajak gymmatlykdygy ýatdan çykarmalyň! Üstünde işlenen ýagdaýynda tegmilleriň şol öňki tegmilligine galmaýandygyny hergiz unutmalyň!