Etmişim kän, ötmüşem sen, çagalygmyñ ýeñlesligni,
Öwredipdiñ has kiçikäm gyz görküniñ agraslygny,
On ýyl geýdiñ bir geýeniñ, maña tikdiñ köýnekligñi,
Joralarma güjeñlärdim, şonda aklym çatman eken,
Bir gülenmi dünýä deñän, görüp dursam, ejem eken.
Ýyllar göçýär, geçip barýar, başyñdaky çagalygam,
Köpelýändir durmuş hakda saña berýän soragymam,
Günler geçdi soñ ýat boldy şol çägeli Garagumam,
Talyp boldum, men özüme diýipdim-le «Bagty çeken»,
Ah, bu bagty gije-gündiz Hakdan dilän ejem eken.
Gara saçlañ aklygyna, düşünmedim ilki bada,
Jograndy-da ýürek şonda, atygsady, düşdi oda,
Bu dünýäde günäkär men bolan bolsam haýsy zada,
Maña goýman ýazygymy, bagry bilen süzüp çeken,
Indi bilýän, ejem eken.
Men özümi ýalñyz duýdym şu märekäñ arasynda,
Ne alamat, bu duýgulam, sakla özüñ goragyñda,
Özüme zor salyp gelýän, ýyly mähriñ ideginde,
Jandan geçip söýjek barmy, tapylarmy dyza çöken?
Bagra basdy bir tanyş el, ol ýene meñ ejem eken.
Söýen ýigdim, goýup gitdiñ, ýat bolduk biz bir-birege,
Men ýüregñe ýol salsamam, gapy tapmadym girere,
Alynmadyk myhman ýaly, duýgym tazykdy bir ýere,
Meñ seni söýşimden beter, menem biri söýýän eken,
Şol ynsanam ejem eken.
Gyssanyber, däli köñlüm, wagtyñ şol bolşy, tizlänok,
«Ah, bu durmuş ejeñ däl-dä», ejizleseñ, ezizlänok,
Hemme kişi bagt isleýär, güzaby ýok, azaby ýok,
Köp aýdardyñ, diñlemezdim, soñam boldum, derde çöken,
Awunybam arzyñ aýtsañ, ejeñ seni diñlär eken.
Ýeñil işe tiz ýapyşdym, kynlaryny soña goýdym,
Şänik ÿaryp, mañzyn iýdim, gabygyny saña goýdym,
Çaýlamaga jorañ gelse, sen ýene-de gyzyñ öwdiñ,
Gör-ä durmuş niçiksi zat, ýörãn ýoluñ hile-gapan,
Ýagşyñ ýaýyp, aýbyñ ýapjak, ilki bilen ejeñ eken.
Ogulnur ATAÝEWA.»
