Gül (Sonetler çemeni) 1. Ýaz geler, ýene-de açylar güller, Güllerden paýyňy alarsyň senem. Saýla, şu güllerden isläniň saýla!: Bagülmi, Akgülmi ýa-da Gülsenem? Men şol pursat seni, saýlapdym seni.

Özüme. Dogrymy, ýalňyşmy ýokdur bahasy. Diýjek sözüň nädip diýmek - esasy. Nädip diýmeldigni bilmeseň özüň, Ýekeje söz bilen döwüler göwün. ...Ýekeje söz bilen döwülen göwün, Sen bilmersiň, bolýar

Men seni söýmändim. "Men ony söýmändim..." Kerim Gurbannepesow Men seni söýmändim söýmek hakynda. Saňa baglanmandy duýgulam-serim. Meni mundan beýläk söýmeseň-de sen, Seni mundan artyk

Dostluk. "Dostluk näme?"- diýip, berdiler sowal, Diýdim: "Dost başyna düşse bir zowal, Şonda sen nähili dostluk edersiň? Şonda sen neneňsi goltgy berersiň?" "Hak dost

Zyndan Şeýle bir garaňky, elhenç zyndanda, Otyrdy bir törde gandally kişi. Darajyk penjire, gysgajyk yşyk, Öçügsi ýagtylyk zyndanyň içi. Ol juda köp wagtlap ýatdy zyndanda, Wagty çak edýärdi: iki ýyl

Kaka Men aglap bilmen, Gözyaşym ýokdur meniň. Gizlärin özümi garaňky ýerde, Görünmez ünjim. Bolmaz meniň kuwwatsyzlyk ruhum. Jogaplarym bar Ýaşamak üçin.

Gülüň häsiýetini hemmeler biler, Ol öz ýaşap biljek gurşawna bakar. Ol çölde yaşasa gum bolup gider, Sährada ýaşasa gül bolup çykar. Ynsan häsiýetinem hemmeler bilýär: Erbetler erbetdir, gowylar

JAHYL SÖÝGI Çyn söýüpdim ýürekden, Duz datmandym çörekden, Ýeke gezek seretsem, Ýene seretsem diýip. Aý asmana bakanda, Aňda, huşda, naharda, Güýzde, gyşda, baharda, Kalp gobsundy sen diýip. Günler

Agşam ümsümligi, ümsüm ýodada, Agşamdan, şäherden seni soraýan. Ne bir jogap alýan, ne bir ses-seda, Ümsüm ýodalardan sebäpsiz barýan. Tukat görnüşinde ýollaň tümlügi, Maňa sen hakynda gür berýär

WATAN (Erkin şygyr) Gelsin kynçylyklaryň leşgeri, Müşgillikleriň lowlaýan ody, Men ähli umydym bilen saňa ynanýan, Eý, beýik milletimiň beýik ady! Baýdagyň kalbymdyr, Aýdymyň - senam. Köpetdagyň