AÝRALYK GOŞGUSY

Huşumdan syrylyp, ýitip gitdiň sen,

Düýşde görsem, depäm gögi elleýär.

Seniň gözlegiňe şaýlanan ruhum

Bedenime wagty bilen gelmeýär.

Demiň demýeterde bolsady käşgä,

Eliň elýeterde bolsady… Arman…

Dem däl, el däl, sesimiň hem ýetmejek

ýerlerinde gezip ýörsüň, dilberim,

Ruhumyň garaşýan ýerine barman.

Asmany özüme syrdaş tutundym,

Zeminden tapmamsoň göwünlik berjek.

Ýa yşkymy nesýe hasap etdiňmi?

Gel ahyr, söýgimi ömürlik berjek!

Men saňa şeýle bir düşünjek boldum,

Agtardym ýoluny ýüregňe girmäň.

Saňa duşup bolar öýden ýerlemde

Hatiko deý her gün garaşdym irmän.

Emma sen geleňok, tersmikä bir zat…

(“Ýa demrinden boldy, ýa-da kömründen”)

Goý, bu söýgim ömrüm bilen bäs etsin,

Ýöne ömri uzak bolsun ömrümden.

Süýji ýaşlaň sallananda kirpikden,

Göwnüm sowuklykdan irende, dünýäm,

Dahandan söz bolup atylan yşkyň

Köz bolup gursaga girende, dünýäm,

Düşündim dünýäniň özüňdigiňe,

Sendedigne göz ýetirdim bagtymyň.

Gözüme, köňlüme öwüşgin çaýdy

Menden gizläp başarmadyk ýalkymyň.

Ana, şondan soňam älemgoşarly

günler derýa bolup akdy deňimden.

Söýgim durmuşymy ýyladyp durka

Diýdim: “Indi menem gamdan ýeňilmen!”

Hyýallamda Aýy gujaklap bilýän,

Günem gaty uzakda däl depämden.

Hawa, jöwzalarda, aýaz günlerde

Diňe seniň mähriň bilen bekän men!

Sapa Hommadow

Şu gün saňa köp zat aýdasym geldi,

Goýdum takdyrymy pelek çarhynda.

Arman, umytlarym eýläpdir bendi,

Öýkeli men günleň ötüp barşyndan.

Şu gün saňa köp zat aýdasym geldi,

Utuldym, unutdym, eýledim puşman.

Hasrata bukulyp ýörenim geňmi,

Geňmi gezip ýörmäm şatlyga duşman?

Men şol arzuwlary guran serwi dal,

Perwana men, yşkym, yşygym senmi?!

Iki dünýäň arasynda sermisal,

Şu gün saňa köp zat aýdasym geldi…

Gülşirin Hanowa.

ÝAG, GUSSAŇ MELHEMI!

Ýagyş ýagýar, uçmah ysly damjalar

Ýagýan ýaly ýere däl-de, ýüregme.

Bilmen, hyýallarym barýar hanjaga,

«Köne ýazgylary» goýup deregne.

Ýag, gussaň melhemi, yşkyň hemdemi,

Poslan göwünleri päklige ýetir.

Senden – umyt,

Razy, galsa mendenem

Ýaşaýşy beýgeltjek ýekeje setir.

Tebigat asylky keşbine girse,

Duýgular düýpgöter barýar özgerip.

Adam ýaşamaly giçde ýa irde

Erkini olaryň eline berip.

Gurbanjemal ANNAKOWA.

Göwnüm gitmez göwnüň ýetmez işlere,

Paýhasym ýoluňy tutar her haçan.

Yhlasym birigip umytlam bilen,

Seň ugruňda zähmet çeker, der saçar.

Amal etmen ýersiz-ýere gögerip,

Boý almaga yhlas edýän kinäňe.

Sende barmy, ýokmy — on-a biljek däl,

Ýöne gamly günüň hoş söz diýmäge

döwtalap men.

Dünýäm, mende juda kän

şeýle niýet.

Şeýle päliň biri men.

Ýüregiňden bireýýämler göç eden

ýagşy arzuw,

Saňa köňlün bagş edip,

Ýalňyz çagy sanda däliň biri men.

✏Sapa HOMMADOW

...DURMUŞYŇ ÖWEÝ GYZY MEN

Meň ömrümi oýun etdi özüne,

O:tdan alyp, suwa zyňdy duýgymy.

Dünýämi eýelän boşluk içinde,

Başym egip, bolup galdym gözgyny.

Her alan nepesim ejir kalbyma,

Her gören zadymdan gözüm gorkuly.

Ýazmaklyga erkimem yok, ýuwaşdan,

Ýitirip barýarlar sözler durkuny,

Erkimi elime alyp bilemok,

Men göýä elleri zynjyrly bendi.

Bizi ahli zada mejburlan ykbal,

Bagtym alyp, maňa hasratyn berdi.

Wah, bagtyma bir ädimjik galypdy,

Ýene hötjetligni görkezdi durmuş.

Meň paýyma düşen-yalandy, galpdy,

Heniz görjeklerim öňümde durmyş...

Umytlarym ejiz, ýeňiler, bilýän.

Hasratlarmyň goýup giden yzy men.

Çydaryn,

Başga-ça ýolum hem ýog-a.

Sebäp, bu durmuşyň öweý gyzy men.

Ykbal

Müýnüm ýok tämiz düýnümden

Bak, gözlerim – aýna, ykbal!

Her bir “hähiňe” düýrükmen,

Doňýüregem saýma, ykbal!

Ýesir dälem altyn, käne,

Bilýän nesibe, paý näme,

Berenjäňi götermäge,

Güýç-kuwwat ber, taýma, ykbal!

Sabyr dolup arkan-arkan,

Gaýşyp,

Kalp ýarylsa darka,

Özüň bol, daşyma galkan,

Ryswalyga salma ykbal!

Durnukly ugur-ugumy,

Kem etme ýüzüm nuruny,

Dowamat namys tugumy,

Çöpe-çöre çalma, ykbal!

Dostlaryma hoş ülpetdim,

Ah, tanamaý kän entetdiň,

Otuzymda bildim hetdim,

Galan ömre tagma, ykbal!

Rastym diýem, däl ilgözne,

Sen itseň, neýlesin özge,

Törüňi dözmeseň dözme,

Işikde bir goýma, ykbal!

Gurbanjemal Annakowa

DURMUŞ

Ýaşym 12...

Ne-hä boý ýeten gyzdym.

Ýok, çaga-da däldim bökjekläp ýören.

Çekinerdim ogşamaga kakamy,

Hem ejemiň gujagynda ýatmaga...

Geňsi tüýsler bardy kalbymda örän –

Bukardym zülpümi ýaglygym bilen

Belki, bu adatdyr oba gyzlarna?!

Bilmedim,

ozal täzeje köýnek geýäýsem,

Güjeñlärdim goňşularmyñ baryna.

Soňra nämüçindir galdy bu hüýüm,

Duşmasam kem däldi nazarlaryna.

Okardym gazetleñ böleklerinem

Dannamazdym temasyny kitaplañ:

Ýaşlañmy, körpeleň edebiýatymy...

Parhy näme?!

Okaýardym barybir

Saýlap-seçmek kimiň ýadyna düşýä?!

Hä, bir gezeg-ä mugallym görüp,

(Gizlemäge ýetişmändim men şonda.)

Diýdi:

– Heniz bu eseri okardan ýaşsyň!

Rast aýdan ekeni mähriban ynsan.

Edil häzir şol döwüre äňetseň,

Juda ýaş ekenim,

ah, juda ýaşdym...

Meger şoň täsiri ~ ulaldygymça

Bilmän ikisiniň tapawudyny

Durmuş – eser,

eser – durmuş arasynda azaşdym.

Hatda ömürboýy görmediklerim,

Roýuma ýylgyryp,

“Söýýän” diýse-de,

Hakykatda asla söýmediklerem,

Ýakyn – ýat,

tanyş – nätanyş,

dost – duşman,

Sanasaň sogap bar, etmersiň puşman.

Iň möhüm zat: olaň aýdan sözleri,

Gara,

goňur,

mawy,

ýaşyl gözleri,

Pişeleri,

ýagşy-ýaman pälleri,

Ýaşyryn hem aýan bolan allary,

Hatda gelejekde edip biläýjek

Etsem-petsemleri däl maňa pynhan.

Ýa bolmasa barypýatan geň-taňlyk...

Eýse bu zatlary bilmeklik üçin

Gerekmi welilik ýa bolmak palman?!

Emma eserlerde bolşy mysaly

Aýdyp bilmerin men durmuşyň soňun.

Bir gezek aýtmaga synanyşamda,

Düýpgöter özgerdip göçümlerini,

Salypdy başyma müň jüre oýun.

Tas ryswa edipdi...

ýöne barybir

Bes etmedim,

bes etmen gözleglerimi

Eý, durmuş, bir elim seniň ýakaňda

Darykma, deprenme boýun al, boýun!

Gurbanjemal Annakowa

Kalbymy gaplaýyp süýji hyýala

Bagt eken bagtyňa garaşmaklygam

Müňde alkyş okap senli ykbala

Bagt eken bagtyňa garaşmaklygam

Garaňky gijeleň aýy sen janym

Barlygym, baýlygym, şuglaly aýym

Seni maňa köp görmesin Hudaýym

Bagt ekeni saňa garaşmaklygam

Gülüp gez sen, kül ykbaly gül edip

Göwnüm joşýar saňa şygyr döredip

Indi sensiz ýaşama ýok hez edip

Bagt ekeni saňa garaşmaklygam

Ýylgyrşyň barlygy saz edip biljek

Barlygyň ömrümi ýaz edip biljek

Mydam gujak gersin kalbyň deý geljek

Bagt ekeni saňa garaşmaklygam.

Senli ömür sowulmajak döwrandyr

Senli ömür bakylyga dowamdyr

Seni maňa serpaý eden Allamdyr

Bagt eken bagtyňa garaşmaklygam

Bagtygül Tekäýewa

Nämüçin sen hakda oýlanyp ýörün,

Duýgulam goýanok erkime meni.

Aslynda sen maňa ýöne bir tanyş,

Dymmalygyň bilen örteme meni.

Nämüçin sen hakda oýlanyp ýörün,

Göz öňüme getirýärin keşbiňi.

Hyýalymda seň mähriňi küýsedim,

Çünki sen bezeýäň köňül köşgümi.

Nämüçin sen hakda oýlanyp ýörün,

Göwnüme ýüregim saňa has ýakyn.

Käte seniň bilen görüşen wagtym

Senden aýra düşmek maňa has-da kyn.

Bahargül Mejidowa