Seň sözleriň aram berdi kalbyma, Derdini dep etdi dertli göwüniň. Dünýäm älemlerde ganat ýaýyp ýör, Meňzeş dünýä tapynanna öwünip. (Meniň şygra aşyk, poeziýa aşyk Köňlüm täze yşka rowan göründi...)
Seni ýatlap ýene goşgy ýazaýsam, Aýralygyň heňin çalar setirler. Alyslara alyp giden ykbalym Senli geçen düýnlerimi getirmez. Senden asla habar gelmez negada, Meň halymam hiç kes saňa ýetirmez. Ýöne
Bu duýgyny düşündirmek şeýle kyn. (Asyl, ony düşündirmek gerekmi?!) Maňa welin, özümdäki söweşe Başlamanka böwet bolmak gerekdi. Başardyň sen! Men köşeşip başardym, Dar köňlüme giň dünýämi sygdyryp,
SÖÝMEK biraz dälliremekdir aslynda meň pikirimçe. Manyly manysyz gürlemek ýa-da ýerli ýersiz oýun etmekdir... Hiç bir sebäp ýok wagty aglamakdyr meselem... Mümkinsizlikleri islemek, hetdiňden