Gurbannazar Ezizow

«Halas ediň!»


Beýgelmek üçin däl — dag boljak boldum

Barha köp synladym dagyn ýüzüni.

Çünki, ol uzakdan ýetirdi maňa

Bir bendäniň: «Halas edin!» sözüni.

 

Kim ol bende?

Haýsy darda asylýar?

Bogýar ony haýsy deňzin buzlary?

Ýatsam-tursam rahatlyk berenok

Ýüregimde: «Halas ediň!» sözleri.

Gözlerimi açdy asyryň güýzi,

Haýyram, şer işem açdy gözümi.

Menin galamymam antenna menzäp,

Tutdy durdy «Halas ediň!» sözüni.

 

Bagtly boluň, bagtly boluň, adamlar,

Ýöne bagt gözüňizi tutmasyn.

Şindi känkä «Halas ediň!» ýaňlary,

Bagt sizi körem,

Kerem etmesin.

 

Şu jedelde goýup biljek başymy,

Şol ýüregi ýag baglandyr bireýýäm,

Eşitmeýän bolsa «Halas ediňi!»

Bu çetinden,

O çetinden bu dünýäň!

 

Halas boluň, esgilerden, doklukdan.

Şum adamdan, köçelerin itinden.

Halas boluň, ähli artykmaçlykdan,

Ýöne halas bolmaň «Halas ediňden!»

PAÝHAS HEKAÝATLARY.

Elýaglyk.

Ady belli iňlis pelsepeçisi, suratkeş, nazaryýetçi alym Jon Raskin (1819-1900) üýşmeleňleriň birinde elýaglygyna seredip, gözüne ýaş aýlap oturan bir zenany görýär-de, ondan näme bolandygyny soraýar. Zenan oňa gymmat bahaly elýaglygyny görkezip, şeýle diýýär:

– Sap ýüpekden dokalan elýaglygyma gynanyp otyryn. Oňa bir ýerden-ä syýa degipdir. Ine serediň! Tegmillerden ýaňa görer ýaly bolmandyr. Indi ony zyňaýmasaň, zada ýarajak gümany ýok.

Raskin elýaglyga birsalym seredip durandan soň, zenandan şony sorap alýar-da, birki günden yzyna getirip berjekdigini aýdýar. Ol dürli reňkli boýaglary ulanmak arkaly ýaňky syýanyň tegmil bolup duran ýerini gülläp oturan agaja meňzedýär. Şeýlelikde, elýaglyk göze ýakymly sungat eserine öwrülýär duruberýär. Şondan soň, Raskin ony zenana eltip berýär. Elýaglykdaky tegmilleriň ajaýyp surata öwrülendigini gören zenan guş bolup uçaýjak bolýar.

Käte biz hem öz şowsuzlyklarymyza durmuşymyzda tegmil bolup galjak wakalar hökmünde garaýarys. Durmuşymyza kir-kimir ýokdurman ýaşap bilsek ne ýagşy! Emma her nähili bolanda-da durmuşymyzyň bahasyna ýetip bolmajak gymmatlykdygy ýatdan çykarmalyň! Üstünde işlenen ýagdaýynda tegmilleriň şol öňki tegmilligine galmaýandygyny hergiz unutmalyň!

«Sen» - Ogulnur ATAÝEWA


Dünýäň ähli baýlygyna,
Çalşyp bilmedigimsiň sen.
Gyýylma bitaýlygyma...
Gowşup bilmedigimsiň sen.

Duýgulam ýaşaýar entäk,
Köreýän yşkymy ýelpäp,
Bu ýollarda selpäp-selpäp,
Duşup bilmedigimsiň sen.

Säher durmaz aklygyna,
Ynsan ötmez päkligine,
Henizlerem ýoklugyňa
Alşyp bilmedigimsiň sen.

Ötdi ýaşlygym nalaýa,
Aýt bizi näme baglaýar?
Nika, öý hem bir täleýe,
Duşup bilmedigimsiň sen.

ÖLSEM

"Ölsem jynazamy bilbil okasyn"
(Özbek şahyry)

Ölsem jynazamy bilbil okasyn,
Aýtmadyk sözlerim aýtsyn sizlere.
Ölsem, güller gözyaş döksün yzymdan,
Siz aglamañ, syr bildirmäñ illere.

Ölsem mazaryma agyr daş goýmañ,
Hem oýup ýazmañ siz oña adymy,
Ýüregimiñ oýuklaram ýeterlik,
Daşdan doly durmuşyñ her ädimi.

Ölsem, ýüregimde bir arman bolar:
Ejem elin goýup bilmez başyma,
Men uka giderin her gijeki deý,
Emma ejem gelip bilmez gaşyma,
Mährem sesi ol gün meni oýarmaz,
(Durmuş sen ne zalym, beyle oýunbaz!)

Irde-giçde ölüm hökmün ýöreder,
Dostlar, diñläñ size birje arzymy,
Ölsem, menden närazylar tapylsa,
Mümkimcilik bolsa töläñ karzymy.

Ölsem, güller gözyaş döksün yzymdan,
Arzuwlarym bersin maña patyýa,
Meniñ size goýup biljek zadym ýok,
Goşgularym bolsun size hatyra,
hem ynamym galar menden ýadygär,
Gorañ ony, sizi Tañryýalkasyn!
Ölsem, ak bulutlar kepenim bolup,
Sayrak bilbil jynazamy okasyn!