Hekaýa
Aýgül atly bir gyz bar eken. Ol kiçijik oba-da ýaşapdyr. Aýgül örän owadan, ýüzi ýylgyryşly we mertebeli bir gyzdy. Ýöne onuň durmuşy daşyndan görünişi ýaly aňsat däldi. Ol ejesiz ulalypdy we kakasy bilen birgiden kynçylyklary başyndan geçirmelidi. Ýaşlygynda ýetim galan Aýgül, ýaşaýyş kynçylyklary bilen ir ýüzbe-ýüz bolup, durmuşda özüniň ýerini tapmak üçin köp göreşdi.

Obanyň adamlary köplenç ony göwnemän, daşlaşýardylar. Sebäbi Aýgül her kime laýyk gelen gyz däldi. Ol başga gyzlar ýaly töweregindäki adamlaryň isleglerine görä däl-de, öz kalby bilen hereket etmegi halaýardy. Munuň üçin ol köplenç adamlar tarapyndan ýoýrylyp, özüni daşlaşan we ýalňyz duýýardy. Şeýle-de bolsa, ol içinde güýçli bir ynama eýedi: "Durmuşda özüňi sylamasan, hiç kim seni sylamaz."

Aýgül ulaldygyça bu düşünje onuň ömri bilen utgaşyp başlady. Obadaky beýleki gyzlar durmuş gurup, öý-işik bolmak hakda arzuw edip ýörkä, Aýgül durmuşda has uly maksatlar gözleýärdi. Ol obadan çykyp, dünýäni görmek, täze ýerleri tanamak, bilim almak we özbaşdak durmuş gurmak isleýärdi. Bu arzuwy ony başgalardan has tapawutlandyrýardy.

Bir gün obada uly toý dabarasy geçirildi. Bu toý obanyň iň uly baý maşgalalarynyň biriniň ogly üçin geçirilýärdi. Hemmeler bu toýda bolmaga höweslidi. Toýa obanyň iň mähirli, sylagly adamlar çagyryldy, ýöne Aýgüle çakylyk gelmedi. Onuň beýle dabaralara çagyrylmazlygy adaty bir zatdy, sebäbi oba adamlary ony ünsden düşürýärdi. Emma ol bu gezek beýlekilerden gaty tapawutly hereket etmek kararyna geldi. Ol bu ýere baryp, diňe özüni sylatmak üçin däl-de, özüne bolan ynamyny görkezmek isleýärdi.

Aýgül öýünde uzyn köýnegini geýip, toýa gitmek üçin taýyn boldy. Onuň ýüreginde azda-kände gorky bardy, sebäbi ol obadaky adamlaryň nähili garşylaýandygyny bilýärdi. Emma ol içindäki şol sesden gaçyp bilmedi: "Bu meniň durmuşym. Men öz hak-hukugym üçin göreşmeli."

Toýa baranda, hemmeler ony görüp haýran galdy. Adamlar onuň gelmegine geň galyp, dürli gürrüňlere başladylar. "Ol näme üçin bu ýere geldi? Oňa çakylyk berlen däldir ahyry!" diýip, aralarynda pyşyrdaşdylar. Emma Aýgül hiç birine ünsem bermedi. Ol asuda ýylgyryp, toý dabarasynda oturdy. Bu ýerde bolmaga mynasypdygyny bilýärdi.

Toý dowam edip durka, Aýgül diňe bir daşary görnüşi bilen däl, eýsem içki güýç-güýji bilen hem obanyň adamlaryna täsir etdi. Onuň özboluşly häsiýeti, özüne bolan ynamy adamlaryň gözüni açdy. Ol adamlara aslynda her bir adamyň durmuşda öz ýoluny saýlap bilýändigini, başgalaryň pikirlerine garaşly bolmaly däldigini görkezipdi.

Şol toýdan soň Aýgül obanyň adamlarynyň garaýyşlaryny üýtgetmegi başardy. Oňa öňküsi ýaly ters garaýan adamlar hem boldy, ýöne ol indi olaryň pikirlerine asla ähmiýet bermeýärdi. Sebäbi öz ýoluny tapdy we öz içki güýjüne daýanyp ýaşamalydugyna doly göz ýetirdi. Ol diňe durmuşda öz maksatlaryna, arzuwlaryna ýetmek üçin öňe gitmäge karar etdi.

Şeýlelikde, Aýgül obadan çykyp, has uly şäherde bilim almak kararyna geldi. Oba adamlary muny başga bir geňlik bilen garşy aldylar, ýöne ol öz durmuşynyň eýesi bolup, başgalaryň pikirine gulak asmazdan öz ýolunda ynamly ýöredi. Ol köp synaglardan geçdi, ýöne her gezek has güýçli bolup çykýardy.

Hekaýadan netije şeýleräk: Aýgül durmuşda adam özüne ynanmasa, başgalardan sylag gazanyp bilmejekdigini öwrendi. Adamyň durmuşy başgalaryň garaýşy bilen däl-de, öz ynanjy we maksady bilen kesgitlenýär. Özüňe bolan ynamyňy ýitirip bilmän, her hili kynçylyklara garamazdan, öňe gitmek iň beýik ýeňişdir.