Jan doganlam,Gulak goýuň, haýyşym!
Daňdan çagy bir oraşan düýş gördim:
Uzyn bir ýol meň çatmamdan başlanýar,
Ýoluň her ýanynda bir çatma gördüm.

Çatmalaň her haýsy özbaşdak ojak,
Her çatmada saýalaýar bir goçak.
Goçaklaň başynda müň dürli oýuň
Höküm sürýänine ant içip boljak.

Ýol soňunda, gözýetimden alysda,
Dim-dik, ýokarlygna galýar ak şöhle,
Ýa-da, Ylahydan inen ak yşyk,
Gudrat bolup ýere inýär şol künçde.

Gözüm dikipdirin şol ak yşyga,
Nämedir bir zada garaşýaryn men.
(Goçaklaňam bolup durşy şol ýerde
Bäbekhana gelnin salan ýaly, geň.)

Ýagşy niýetlere umytlar baglap,
Garaşdyk kä diňip, käteler aglap.
Bir habar gelmeli akdan-garadan
Garaşdyk, şol ýola gözleri baglap.

Birden, ak yşygyň içinden çykyp,
Bize tarap uçup gaýtdy ak kepder.
Dem salyma ýetmän ýetişip geldi,
Elime gelende boldy bir depder.

Ak depder, daşynda bezelen möhür.
Gatyn açdym, ak şuglalar saçyldy.
Şuglasyndan görer gozüm kör bolup
Gulaga bir täsin owaz eçildi.

"Hak ýolunda...
Günä etýär...
Puşman et..."
Şol habardy, nury didäm röwşeni.
Goçaklaň habary maňa nämälim.
Bir haýyşym, ýorup beriň düýşümi!

Huşa geldim, didelerim monjugy,
Sapagyny birçak üzen ekeni,
Gözýaşlarym ýaňagymy, ýüzümi
Özümden birugsat ýuwan ekeni.


Amangeldiýew Durdymyrat