Gözleňde özümi owadan görýän,
Ýyllar görk-görmegim ogurlap gitdi.
Belki-de, sen maňa teselli berýäň,
Aýna bakdym, baryn dogrulap aýtdy.

Men diýen wagtymdan oba göçüpdir,
Mañlaýymda görünipdir joýalar.
Şemala daranýan saçlam düşüpdir,
Maňa dertlerimden düşen paý olar.

Göwnüm Şükür bagşyň sazyny çalýar,
Döwrüň ýyndamlygna ýetip bilmerin.
Kalbym kämillerden rahatlyk alýar,
Barym bilen kabul edäý dilberim.

Dillerime derek sözlär galamym,
Bilýäň-ä içimi, gulplanan sandyk.
Asla köçesinden geçmen ýalanyň,
Utanjaňlygymam könelen endik.

Seni özüňdenem gabanyp ýörün,
Öýkeläp bilemok ýigrim dört sagat.
Hoşamaý sözüňe gabaryp ýörün,
Sol ýanyna bakýan, möhüm däl syrat.

Sabrym dünýä sygjak, bilmen özgerip,
Öňde ömrümiziň sowulmaz ýazy.
Iki dünýe söýjegiñe söz berip,
Ýedi ölçäp kes-de, bolaýgyn razy!

© Süleýman Teķäýew