Adaty günleriñ nyzamyn bozup,
Zulmatdady dünýäm,
Şamçyrag ýakdyñ!
Pynhan duýgularmy mizana düzüp,
Aýnanyñ öñünde, kalbyma bakdym!

Yşk meýinden dadyp, agzym bişirdim,
Ýüregi şemal deý, bir gyza duşup.
Ýalanlarnyñ arasynda düýş gördüm,
Ynjan göwün galar eken sowaşyp.

Beýnim maña diýýär: "nämäñe gerek?
Söýgüsizem, müñ dert bilen boguşýañ.
Syrlaryñ sandygy, bu kejir ýürek,
Telim gezek söýüp bilýär oguşýa"!

Söýgümiñ zergäri, göwnümiñ hoşy,
Sen menden başga bir, ynsan ýaratdyñ.
Men bir bagty çüwen, yşgyñ serhoşy,
Aýnanyñ öñünde, kalbyma bakdym!

© Süleýman TEKÄÝEW