Gözlerimiz ogryn-ogryn sözlesse,
Dillerimiz goh edip seredip dursa,
Gulagymyz dymyp,
Ýüregimiz eşitse,
Söygümizi kebşirlese wepamyz,
Ellerimiz bir-birini gujaklap,
Aýaklaram ähedem-dessem oýnasa,
Utanjyndan terk eden saçlarym çyksa,
Saçyň bilen çolasyp örülse bir dem.
Birden,
Budilnigem,
Oýarsa...
Oýansam,
Her gün seň bilen,
Ellerimiň üýşenini duýmasam,
Sypalasam şeme dönen ýüzümem.
Bagt hakda aýdym aýtsa çagalar,
Olaryň aýdymyny görse gözlerim,
Her sözüniň, harpyny okasa gulak.
Düşün, läläm!
Jübümizde,
It güjüklän bolsa-da,
Ýüregimizde şyňňyrdap dur teňňeler.
Ýüzümizi zordan güldürmesek bor,
Kireýine ýaşap ýören ruhymyz,
Külbesine "Elitga jaý" diýse bor...

© Remezan MÄMETGURBANOW