NÄZIK HESER

Aýlar-ýyllar akyp barýar suw ýaly,
Diýmeýäris bir-birege «Nirde sen?».
Öňler bir sebäpden sessiz galaýsak,
Sabyr edip garaşaýman irdene,
Örüzerdik dost-ýarlaryň ählisin,
Bilinmezdi wagtyň iri ýa giji.
Tutmasak-da aýralygyň adyny
Ahyry bize-de ýetdi bir ujy.

Söýgi şeýle bolýarmyka öýderdik,
Aslynda öýdenmiz söýgüden beýik
Başga bir duýgudy. Soňra biz ony
Tapmadyk,
Gaýtadan görsek-de söýüp.

Şol günleri islesek-de hernäçe
Gaýtadan gaýtalap bolmaýan eken.
Göýä bir otluçöp, çyzdyň, kül boldy,
Ikilenç ýanmaýan eken.

Galýar ondan diňe näzik bir heser,
Ne diňledip bolýan, ne-de bir yryp.
Ne ýürekde gömüp bolýar ömürlik,
Ne-de ondan aýryp bolýar sypyryp.

Edil häzir nämedýärsiň kim bilýär,
Belki, ukladandyr gijäň mazasy.
Ýa böwrüňi diňledýändir durmuşyň
Aladasy, çeker-çekmez yzasy.

Ýa henizem gelen dälsiň işiňden,
Erkek kişä mydam iş kän gijara.
Okandyr «Alhamy» eýýäm üç gezek,
Ejeň biçäre.

Ýa-da ysgaýansyň çagaň saçyny,
Melulsyň ysyna behişdi gülüň.
Belki, şeýledir...
Bilmedim.
Mundan aňyrsyna baranok dilim,
Mundan aňyrsyna çydanok ýürek.

© Gurbanjemal ANNAKOWA