Gaýyk etdim Aýy, gerşine münüp,
Asmanyñ düýbüne çeññek okladym.
Ýyldyzly gijäniñ ýyldyzyn tutup,
Şelpeledim ezizimiñ gupbasyn.

Keýpi çag bulutlañ ýüñin peşmeläp,
Kümüş damjalaryn düzüp hatara,
Şemalyñ kürtesini keşdeläp,
Señ başyña atara...
Tikindim,
Näzleriñden işilen ýüpde,
Eda bilen gülleñ ýapragyn ýolup,
Ýasadym señ üçin başyña jüpbe.

Näzik barmagyña Älemgoşardan,
Ýüzüni nakgaşlap,
Dakdym ýüzügi.
Sen bolsa,
Bu zatlaryñ baryny taşlap,
Ters öwürdiñ ýüzüñi...

Kim ol!
Seni menden aýyran,
Menden juda artyk söýgi bagş eden.
Hassa ýatan paslym,
Ömri gyşa deñ,
Bagtymyñ mañlaýna tagmasyn uran,
Kalbymyñ hazynasyn boşadan,
Menden alyp bilen gyl deý soguryp.
Ah, näletlejek men ony emma,
Gözüñ ýaly gora bagtly ogry,
Bagtly oglan!

© Remezan MÄMETGURBANOW