Kakam kiçijik akja güjüjegi bize sowgat getirdi. Onuň adyny men dakdym. Akbaý. Akbaýyň gara ýerl rem bar, akja ýerleri köp bolansoň dakaýdym. Kakam «Alabaý dakaý» hem diýdi, ýöne ol dostumyň itiniň ady ahyry. Biz onuň bilen günde daşarda oýnaýardyk. Hatda oňa tegelejik halkany gapmagy hem öwretdik. Özem, baý, oýunça-a. Akbaý biz nirä gitsek yzymyzdadyr. Jigim oňa öýden öz iýýän zatlaryndanam getirip beriberýär. Akbaýyňam işdäsi zor. Bir gün Akbaý bilen oýnap ýörkäk, goňşy gyz özüniň tegelek aýlawly, halka meňzeş saça dakýanyny gaçyrdy. Akbaý muny görüp, derrew agzyna salyp alyp gaçyp gaýtdy. Ol biziň gapyp getirmegi öwreden halkalarymyz öýdendir-dä. Gyzjagazam gözüni elek-çelek edip, gözýaş dökmäge başlady. Menem Akbaýy çagyrdym. Ol derrew ylgap, ýanyma geldi. Saça dakylýany aýagymyň ýanyna getirip taşlady. Menem ony Dürdänä eltip berdim. Ol aglamasyny goýdy. Ýöne onuň dişlenen ýerine seredip, ýene möňňürip başlady. Men onuň hapa bolan ýerlerini ýuwup, oňa getirip berdim. Akbaýyň bu garagollugy üçin bolsa men ötünç soramaly bolaýdym