Seniñ ak alnyñdan gara gözüñden,
Ilki dallar soñra ýapraklar öpsün.
Egilsin ýyldyzlar tutsun eliñden,
Gijelerden soñra şapaklar öpsün.

Yşk diýýärler bu mukaddes hyýala,
Soñsuza dek düşmüşem men bu hala,
Gyrmyzy dodaklañ bolsun bir läle,
Güller, çiçekler, soñ rozalar öpsün.

Yşk kölünden gutulmaga ýok biçim,
Ýaşaýşymyñ suwusyñ sen bir içim,
Ýeri gelse suwlar saglygy üçin,
Seni her gün köller, deñizler öpsün.

Gözlerimde göýä güýziñ ýagmyry,
Sensizlik hasraty diler bagrymy,
Alnyñdan iñ ýyly hemde iñ dury,
Daglardan akýan çaý-çeşmeler öpsün.

Çemenler ogşasyn aýaklaryñy,
Ter güller ysgasyn barmaklaryñy,
Men öpmezimden öñ ýañaklaryñy,
Söýgim, hyýallarym, arzuwlam öpsün.

Sensizlik çakylan gazykdyr serde,
Soñsuza dek ýanmaly men bu derde,
Indi men seni öpüp bilmesem-de,
Kepeniñ gujaklap, topraklar öpsün.


Awtor: Ömürdag Tagandurdyýew.