Eý, kalbyma ganat berýän umydym,
Dünýäň maňa özümden-de ýakyndyr.
Munda ähli gapyň ýapyk mahaly
Açyk duran ýalňyz seniň gapyňdyr.

"Agyr gazan giç gaýnaýar" diýdiň-de,
Ýuwmarladyň keç yşkymyň kösänin.
Gijeler seň bilen öňümden çykdy
Gündizler sergezdan eden wysalym.

Başdan agan başly-barat duýgular
Birigip, daşyma geçen pursady,
Bu gursakda seni gözläp, delmuryp,
Göwnüm seniň bilen özün dürsedi.

Sensiň üşän gyşy ýaza gowşuran,
Sen — gam-gussa zyndanyna penjire!
Özüni ýitirer seni ýitiren,
Seni tapan — eýe dünýäň genjine!

Bir pursat ýoklugyň çetindir maňa,
Bu ýürege sensiz oňmak ne kyndyr.
... Ýapmaga hiç kimiň güýji ýetmejek
ýalňyz gapy diňe seniň gapyňdyr!