Üç goňşy çeşmäniň başynda küýzelerini dolduryp oturyşlaryna aýagaldygyna ogullaryny magtaýarmyş. Olardan sähel beýlerkde ornaşan bir goja bolsa üns bilen olaryň gürrüňini diňleýärmiş. Aýallaryň biri:

— Wah, goňşular, meniň oglum şeýlebir zehinli. Onuň ýüp üstünde ýykylman ýöreýşini bir görsediňiz, haýran galarsyňyz. Bu ugurda onuň bilen hiç kim bäsleşip bilmez.

Ol sözüni soňlap ýetişmänkä, beýleki goňşy öz oglunyň öwgüsini ýetirmäge durupdyr:

— Asyl meniň oglumyň sesini bir eşitseňiz, edil bilbiliň bar-da. Aýdym aýtmakda bu dünýäde onuň deňi-taýy ýokdur. Ony Alla ýalkapdyr!

Üçünji goňşudan welin ses çykmandyr. Onsoň ondan:

– Goňşy jan, sen näme hiç zat diýeňok? Seň ogluň nämeler başarýar? – diýip sorapdyrlar.

— Oglumyň agyz dolduryp aýdar ýaly üýtgeşik tarapy ýok. Ýok ýerden ony öwüp näme edeýin?!

Goňşular küýzelerini suwdan doldurdym edensoňlar, öýlerine tarap gyrmyldap başlapdyrlar. Hälki goja hem bularyň yzyna düşüp gidiberipdir. Küýzeler agyr bolansoň, aýallar ýek-ýarym aýak çekip, demlerini dürseýärmiş. Ýogsam billeri bükülip barýarmyş. Bular öýlerine ýakynlaşyberende, ogullary olary garşylamaga çykypdyrlar.

Birinji goňşynyň ogly bir böküşde başaşaklygyna elleriniň üstünde durup, her dürli hokgalar görkezipdir. Onuň türgenligine haýran galan aýallar:

— Eý, Hudaý, nähili zehinli ýigit! – diýip, el çarpysypdyrlar.

Ikinji ýigit hoşowazly sesi bilen şeýlebir ajaýyp aýdymlar aýtdy welin, aýallar ony gözlerini ýaşardyp, heziller edip diňläpdirler...

Soňky ýigit bolsa aňyrdan ylgap gelşine ejesiniň elinden küýzäni alypdyr-da, öýe äkidipdir.

Ogullarynyň ukyplaryna buýsanýan ýaňky iki goňşy goja garap:

Biziň çagalarymyzy nähili gördüňiz? Haýsy biri siziň göwnüňizden turdy? – diýip sorapdyrlar.

— Çagalaryňyzmy? Olar hakynda näme diýjegimi bilemok, emma başga bir ýigit meniň göwnümden turdy. Olam ejesiniň elinden agyr küýzäni alyp giden ýigit! – diýip, çürt-kesik edipdir.