Ýadama sen,
                   aladaňy men etjek,
Ýapraklary sübseleme ýel bilen.
Gijelere çyn syrdaşyň men barkam,
Ümmüldeşme del bilen.

Çözlem-çözlem bulupdyr-a kalbymda,
Pynhan söýgim, gyşa çenli göterýän.
Men gyşda-da seniň Zemine taşlan
Ýapraklarňy ýatlap güni ötürýän…

Göýä ýapraklarda aryň bar ýaly,
Alynmadyk söýgiň üçin öçli sen.
Alynmadyk söýgiň sapak bolupdyr,
Hut şoň üçin güýçli sen!

A men gijelerňe syrdaşyň bolup,
Ýeňletjek bolýaryn seniň derdiňi.
Aýtsana, bu derdi beren jenan kim,
Aýsana, güýz, ony Hudaý berdimi?



Aýjahan ANNABAÝEWA.