Iş üstünde tragiki ýagdaýda
aradan çykan dostum, atdaşym
Gurbannazar Nepesowa.

Oýnadyp ýeserje gara gözleriň
Meň ýanyma geleniňde her gezek,
Ýazyp oturanmy görüp, diýerdiň:
«Men azar bermäýin, işlemek gerek!»

Ol gezegem şeýdip, çykdyň-da gitdiň,
Birküç sany wäşi sözüňi oklap.
Indem uzaklarda ümsüm ýatyrsyň,
Bütindünýä Ümsümligin gujaklap.

Eýýäm şu gün ýitiglerňi sanasaň,
Otuz ýaş asyr deý uzak görünýä.
Paýhaslanýas, hyjuwlarmyz köşeşýär.
Biz ýitirip düşünýäris bu dünýä.

Seniň baryp ýeten uzak ülkäňe
Otlular gatnanok, maşyn baranok.
Bu gün sen barada goşgy ýazýaryn,
Senem gelip, maňa azar bereňok.

Bu gün iňrik çöküp dagyň üstüne,
Gije göge seçeninde pişmesin,
Sen-ä gelip maňa azar bersediň,
Menem şu goşgyny ýazman geçsedim.