Günlerde bir gün Nowşirwan köşgüň depesinde daş-töweregine seredip durka, hol aşakda hor, garry eşegiň durandygyny görýär. Nowşirwan eşegiň arryklygyna nebsi agyryp, onuň eýesini soraýar. Emeldarlar eşegiň eýesiniň kir ýuwujy adamdygyny, onuň bu eşegiň güýçli, ýaş wagty peýdalanyp, garrandan soňam ony öýünden kowandygyny aýdýarlar. Nowşirwan muňa gahary gelip, eşegiň eýesini çagyrdýar we köşgüň öňünde oňa temmi berýär. Bütin halkyň arasynda «Eşegi ýaş wagty ulanyp, garrandan soň oňa seretmeýän adamyň jezasy şudur» diýip, jar çekdirýär. Soňra eşegiň eýesine eşege her gün iki man arpa we on man saman bermegi tabşyrýar. Şondan soň Nowşirwanyň adyllygy, at-owazasy has-da beýgelýär.