Seni ýazmak şeýle bir agyrmyka, hat-da galam hem çekip bilenok saňa bolan söýgümiň soňsuzlygyny,  sozlerimiň hasratdan ýadawlygy ýazuwymdanam äşgär bolýar. Men entägem seni söýmelerden, seni ýazmalardan ýadamadym. Bir gün gelip bu sözlerimiň jogabyny berip bilmezlikden gorkup, bir ýazgymda "sensizligimi" bir yazgymda-da barlygyň üçin şükür doly sözlemlerimi jemleýän. Her sözüm kalbymdan çykýarka, o kalbyňam "ilkinji ýagyşy" senkäň sözlerimi senden uzakda nädip saklaýyn?! Eger bir gün iň soňky gezek galamy elime alsam,  soňky ýazgymyň ahyrky sözem "Sen" bilen gutarar. Sebäbi bar bilenim setir setir edip "seni" ýazmak, sen meniň iň köp ýazanym we iň kemlik edýän jümlämsiň....