Ýene bu ömürden bir gün «ogurlap»,
Geldim!
Meňzäp boýny buruk soraga.
Aýlaryň-ýyllaryň üstünden ätläp,
Nämçün yza dolananmy sorama!

Sen sorama, ýollar, allar hakynda,
Gozgama sen bu ýüregiň ahyny.
Men öňem soragdan, agyr oýlardan
gaçyp,
Seň gaşyňa geldim ahyry!

Azaşdym men ham-hyýallaň içinde,
Men seni gözledim Günden-Aýdanam.
Bir haýyşym – gyýa bakma yşgyma,
Gün kemsiner, ony bir şem saýsalar.

Ah, guşlar!..
Ak guşlar! Duýgyma meňzeş,
Sen olardan meň habarym algynyň.
Şygyrlarym – saňa barýan ýodada,
Galan aýak yzlarydyr kalbymyň.

Sen tümdemiň?!
Keşbiň görmeklik üçin,
Ýüregmi ot edip ýakman bilmerin.
Bir zada düşündim:
Ýürek urýarka,
Men sensiz ykbaly ykbal bilmerin…