ÖZELENMEK

Maňa “dem alma” diý,

Ýok, “ýaşama” diý,

Men bularyň ählisine kaýylam.

Men bir-ä seň gara gözleň aşygy,

Birem dünýäň şygyrlarna maýylam.

Ýüregimi ikä böldüm, bir taýy

Şygyrlamda,

Ikinjisi gözleňde.

Ikisini birleşdirmesem eger,

Ýokdur maňa bu bolşumdan özgerme.

Ah, jansyz jemendä öwrüljegimi

Bilip durkaň “ýazmagyňy kes” diýme.

Haýyş, maňa “bes” diýme.

Goý, ýarasyn il derdine

Derdimden çykarsyn meni,

Sazlaşykly sözleň jemi.

Aýjahan ANNABAÝEWA.