„Hiçden giç ýagşyny“ aýdyp gidene
Şöhrat bilen şanlar bolsun ençeme!
Çünki bu gün giçki bägül açyldy,
Müşk saçyldy geçmişimden geljege.
Bahar gelip, gabaklarmy süzdi-de,
Hakydamdan oý deňzine tor atdy.
Ýada düşmän içim ýakan şol güni,
Ýatladyp-ýatladyp için sowatdy.
Huşa geldi, ho-ol birmahal özünden
Özelenip özi giden ýatlamam.
...Ýagyş ýaly ünji ýagýar serime.
( Men seni däl, öz bolşumy ýatlaýan).
Howwa, gyşdy, ak gar bardy zeminde,
Mähir gyşda hasam gerek, bilýärdim.
Sen mydama gürleýärdiň çynyňy,
A men bolsa, çynym bilen gülýärdim...
Şol gezegem sen bir zatlar diýmegi
Niýet edip diýeniňde „...Nememi?!“
Men sözüňi kesip, allajanlarym,
Näme gürläp ýetirmändim gezegi?!...
Ynjyly bakyşyň suratyn çekip,
Çarçuwa-da salyp goýupdyr weli.
Seniň gezek däl-de, ýürek soranyň
Wagt giç ýetirdi huşuma meniň...
Indem durun,
hyýalyňda ýer dyrmap,
Atygsap-atygsap urýan ýürekli.
Şo-ol gyşdaky seň diýmedik sözüňe,
Bu baharda düşünenim gerekmi?!...
Parhsyzlygyň hellewleşýän baglary,
Saýasyn salmajak salgym ekeni.
Meniň undulandyr öýden ýüregim,
Şasy unudylan şalyk ekeni...
Aýgül Garaýewa