Göwnüme degme

Birinden eşitdim, atypsyň pitjin,
Tarypçy bilbiliň göwnüne degme.
Şondan erbet-erbet gümana gitdim,
Aşyklar içinde gowyňa degme.

Yşkda ot bar, yşk diňe bir bägül däl,
Ol haýsy aşykmyş bagry dagly däl?!
Söýgi hakdan, söýgi bize bagly däl,
Şuny açyk aýdýan weliňe degme.

Ýanyňa gelmişem gorka-gorka, ýar,
Sen gaşyňy çytsaň, aklym dargaýar.
Hany ol diýeniň “Aga, arka dag!”
Men seniň ulyň-a, ulyňa degme.

Gözellikde sen bir bagty getiren,
Saňa mynasyp däl ýeke setirem.
Seniňem aýbyňy aýdyp oturan,
Çaga dek dogruçyl göniňe degme.

“Diňe ýoldaşlygy oňat” diýdiň sen,
“Seni söýüp bilmen, nokat!” diýdiň sen.
“Şygyr-gazalyňy tüket” diýdiň sen,
Gaty haýyş edýän, şunyma degme.

Italmaz Akmyradow