Eflatun şägirtleriniň arasynda oturan Sokrata ýüzlenýär:
– Düýn köpçülikde bir dostuň göwnüne degdiň, ynjydyjy sözler aýtdyň. Ol sözleriňi ýekelikde aýtmaly dälmidiň? Sokrat soraga sorag bilen jogap berýär:
– Muny maňa duýdurmak üçin ýekelikde galmagymyza garaşmaly dälmidiň?