Sen diňe umyt et, umyt et...
Düýşleriň agramy bilen açylmagy kyn bolan gözlerimi yene bir täze güne açdym,… “şu gün bir gijä galman, awtobusa ýetişerin” diyip umyt etdim… hemişeki endigie görä, ilki bilen balkonyň gapysyny açdym we tämiz howadan öýkenimi doldurdym… öýden çykanymda, täze dogan günün ilkinji şöhleleri yüzümi sypady. Çalasynlyk bilen duralga tarap ýörap ugradym. Yzy üzülmän geçyän maşynlaryň arasyndan ýoly kesip geçäymek hyllallady.
Maşynlaryň azalmagyna garaşyp, yoluň gyrasynda aýak çekdim. Sary eşikli bir zenan maşgala ýoluň gyrasyny süpürip yördi. Eşigi ünsümi çekdi. Meniň özüne seredyänimden bihabar işi bilen başagaý, asfalt jaýryklarynyň arasyndan çigit gabyklaryny çykarjak bolup, sübsesini gaharly-gaharly bulaýardy. Özüne gönükdirilen bakyşlary duýan borly, işini goydu-da, birdenkä maňa seretdi. Gözüm gözüne düşdi welin, ogurlykda tutulan ýaly boldum. Akja ýaglyk bilen ýüzüni pugta sarapdyr, diňe gür kirpikleriniň arasyndan ýaşajyk gyz maşgalanyň garaja gözleri görnüp dur. Bakyşlary täsindi…hat-da geňdi. Hamana, men oňa degişli bir zadyny elinden alan ýaly gaharly seretdi. Näme üçindir bilemok, bolşumdan utandym. Müýnli ýaly aljyrap ýüzümi sowdum, ayakgabymyň ökjesiniň çykarýan sesinden utandym, üstümden gelýän atyryň ysyndan utandym... umuman, özümden utandym. Şahyryň sözleri ýadyma düşdi: “Käwagt bagtly adam, bagtsyz adamyň ýanynda öz bagtyndanam utanar eken” . Ýüregim awady. Elleri gabarypdyr, sowukdan bolsa gerek, tor-tor bolupdyr. Tomusda günüň aşagynda köp işleýän borly, eşikleriniň gerşi solupdyr. “Allajan, şu bendäňem ryzkyny artdyrawer özüň” diýip içimden gaýybana dileg etdim...
.
Maşynlaryň kerweni geçip gutarandyr diýen umyt bilen çep tarapa seredenim şoldy welin, soňky model akja maşyn tizligini peseltdi-de, deňimize yetende, öňünde oturan geynüwli yaş ýigit boşan içgi gabyny “şunam alaý-da” diýip oklap geçdi. Beýnimde ýyldyrym çakan yaly boldy. Çalt gaharlanýan gylygymyň miwesi bolsa gerek, yzyndan ýetip, şol süwümsiziň ýakasyndan tutup, gaby özüne aldyrasym geldi. Nadan! Gaharyma süňňüm titreýärdi. Ol oglanyň kemsideni az ýaly, men hem zyňylan gaby alyşyna şaýat bolup, beter kemsitmäyin diýip, ýolumy dowam etdim.
Ol gyzdan uzaklaşsam-da, ol baradaky pikir menden uzaklaşanokdy. Ol hem ýaşajyk gyz, onuňam öz arzuw-hyýallary bardyr. Deňi-duşundan kem galasy gelenokdyr. Irden geýinipjik okuwa gidesi gelýändir. Ýüzüni saraman, arkaýyn gezip biljek işinde işläsi gelýändir. Men bolsa biderek zatlar üçin näşükürlik edýärin. “Umyt et, uýam, umyt et. Bagtly geljegiň daşda däldir. Garaňky gije gara garynjany görüp, ryzkyny beren, seni-de unutmaz. Sen diňe umyt et. Eliňden bar zadyňy alsalar hem, umydyňy hiç kim alyp bilmez” diýip içimi gürledip duralga ýetenimi bilmän galdym. Duralga boş. Adam-gara yok. ….
Ufff. Içigaragalmyş, ýene ýetişmedim awtobusa. “bolýa-la, belki başlygyň özi hem giç geler” diýen umyt bilen soňraky gelen awtobusa mündüm-de, boş ýerleriň birine geçip oturdym. Gözüme dolan ýaşlary ýolagçylaryň görmezligi üçin penjireden daşaryny synlaýan kişi boldum. Beynimde “sen diňe umyt et, umyt et” diýen pikir gaýtalanyp durdy. “öňi-soňy hiç kimin hakynyň iýilmejek güni geler bir gün, seňkem essesi bilen berler, uýam” diyip, menem oz ýanymdan umyt etdim… we muňa çyn yürekden ynanýardym. Akmaga taýýar bolup, titreşip duran gözýaşlarym bolsa, hemişekisi ýaly dönüklik edip, ýaňaklarymdan süzüldi…
