Taryhyň gatlaryndan . . .

Bir tebibiň, her gezek mazarystanyň deňinden geçende, ýüzüne donunyň bir çetini tutup geçýändigini gördüler. Sebäbini soranlarynda, ol:
- Şu mazarystanda ýatan ölülerden utanýaryn. Bularyň haýsysynyň ýanyndan geçsem, meniň urgymy iýip we haýsysyna seretsem, meniň şerbetimi içip ölenler – diýip jogap beripdir.

Eý tebip – hassanyň ykbalyn çözýän!
Her sapar sen onuň janyna dözýäň.
Ezraýylyň ýükün egninden alyp,
Ýadaman-ýaltanman ülkäni gezýäň.


Tebip – howply at diýp, il edýär pikir,
Nähoşa em etmän, çekdirýäň ejir,
Babaly, kepençi, gabyr gazyjy
Seniň barlygyňa edýärler şükür.