Ykbalym!
Men mydam şükür edýärin,
Ýar bolanym üçin sen deý ykbala.
Arkamda sen barkaň gamlanyp bilmen,
Hakym ýokdur saňa gyýa bakmaga.

Ýöne gelip- gelip, yşgymda aldap,
Näme meni dar ýollarda örtediň?!
Dek düýnüň özünde söýeniň
hon-ha
Gidip barýar başa atyp kürtesin...

Hut şu güne çenli,
henize çenli,
Syndyrmandyň meniň umyt- ynamym.
Ýeri, päk söýgime nobat gelende,
Tükendimi täleý ýazýan galamyň?!

Ýa-da halys ýakyn saýyp özüňe,
Meni söýgüden-de gabandyňmy ýa?
Gara gözler köz goýdumy gursakda,
Bu söýgüden halys awundyňmy ýa?

Belki-de, bu söýgi zeruram däldir,
Seň ýaly müň yşkdan zyýat ykbala.
Söýgi meni ýakybersin ataşsyz,
Hakym ýokdur seň göwnüňi ýykmaga...