Ömür
Bir pursat unudyp bu dünýäñ gamyn,
Ýylgyryñ ezizler ýylgyryñ bu gün.
Durmuş egne berse-de öz agramyn,
Ak bolsun ýürekler, giñ bolsun göwün.

Ýykmalyñ hiç bir-biregiñ göwnüni,
Paýlalyñ ýylgyryş süýji söz bilen.
Bilip bolmaz ahyr ömrüñ soñuny,
Hakyñ özi berdi şol bolar alan.

Kim bilýär bu günki gören adamyñ,
Ertir alar belki soñky demini.
Ýanynda bol gözläninde hemdemin,
Soñ ökünip edäýme puşmanyñy.

Wagt barka bir-biregiñ gadyryn,
Ýalançyda mydam bilip ýaşalyñ.
Geçer, geçer gider bu gysga ömrüñ,
Çyndan gülüp, çyn ýürekden joşalyñ.

Garaşsa-da öñde synagly ýollar,
Garşylalyñ ony güler ýüz bilen.
Bizi ejizledip bilmesin olar,
Soñunda-da bolarys bagty çüwen.
Akmedowa Dursun