Iňňesinde ölüm zäheri we gylygynda ýamanlyk endigi bolan bir içýan gezelenje çykdy. Ol süýrenip giň suwuň kenaryna geldi we aňyrsyna çykmak isledi. Geçmegiň çäresini tapmady, yzyna dolanmak hem islemedi. Bir pyşbaga onuň bu ýagdaýyny gördi we oňa rehim etdi. Ony arkasyna mündürip, ýüzüp barýan ugruny başga kenara tarap öwürdi. Şol wagt gulagyna bir ses geldi, diňşirgendi, hamala, içýan öz çanagyna bir zat bilen urýan ýalydy. Ol:
- Bu nämäniň sesi? – diýip, içýandan sorady.
Içýan:
- Bu ses seniň arkaňa urýan iňňämiň sesi. Ýöne men seniň çanagyňa iňňämi näçe ursam-da hiç zadyň çykmajagyny bilýän, şonda-da öz gylygyma erk edip bilemok  - diýdi.
Pyşbaga öz-özüne: «Iň gowusy bu erbet gylyklynyň ýaman endiginden we heläk ediji iňňesinden oňat gylyklylary halas etmekdir» diýdi-de, suwuň goýnuna çümüp gitdi. Hamala, hiçhaçan döremedik ýaly içýany tolkun ýuwutdy.