Ynsan hemişe öňe gitmek, täze zatlary öwrenmek isleýär, ýöne ilkinji ädimi ätmekde ýaýdanýar. Okajak bir kitabymyz, görjek teatr eserimiz düşünjelerimizi üýtgedip biler. Ýa-da gatnaşjak konferensiyalarymyzda sorag berip aljak jogabymyzyň netijesinde ýaşaýşymyzda-da täze gapylaryň açylmagy mümkin. Bular hemişe ilkinji ädimlerdir. Ädilmedik her bir ädim, isrip edilen wagt bize şowsuzlyk getirer we maksatlarymyzdan uzaklaşdyrar. Şonuň üçin, ilkinji ädimler kyndyr, belki-de… “Başlamak gutarmagyň ýarysydyr” diýilmeginiň sebäbi-de şondan ybaratdyr. “Düýn” tejribe we “Bugün” düýniň okuwçysydyr. Düýni üýtgedip bolmaz, yöne ertiriň gowy bolmagy üçin bu gün sana berilen pursatdyr.

Ertir ederin, ertir ederin diýme! Bu günem düýniň ertiridi, näme edip bildiň?