Sen maňa dileg et, dileg et, Käbäm,
Dilegleriň bilen ganatly guş men.
Asman bilen zemin gapyşan çagy,
Seniň dilegleňden tapýaryn yş men.

Sen maňa ýene-de, dileg et, Käbäm,
Säherde-sabada, şamda-şapakda.
Seniň bilen hiç gorky ýok, ürki ýok,
Panynyň silleri galýar topukda.

Sen maňa dileg et, dileg et, Käbäm,
Diýäýme: «Kemiň ýok, ýetenok nämäň?!»
Dilegleň dergähde kabul bolanda,
Nuhuň tupanyna döz geler gämäm.

Sen maňa dileg et, dileg et, Käbäm,
Dilegli bendesin Alla ýalkandyr.
Seniň keramatyň, doga-dilegiň,
Peýkamlaryň oklaryna galkandyr.

Sen maňa dileg et, dileg et, Käbäm,
Dilegde ulalyp oňalanyň men.
Dilegleň bolmasa dünýäň hubbatyn,
Mähribanym, nädip oňaraýyn men?!