Түркмениң
Читенек сим гоңшы-гоңшы арасы,
Гылсыратдан инче чили Түркмениң.
Бәш дүйп туршы алма меллек арасы,
Эрбетлешип баряр хили Түркмениң.

Җокрама ыссыда телпек саясы,
Даргады чөлүнде нери-маясы,
Меллек ери бардыр, элиң аясы,
Соган экер, болмаз гүли Түркмениң.

Ак яглык бүренип чыкар периси,
100-лүк галтак билен чекер дерси,
Голайына гетирмез дерсиниң ысы,
Ювунмага дегмез эли Түркмениң.

Ичме дийип гечди онуң педери,
„Чеменден“ доянсоң сәмәп дур сери,
Небир өли онсаң , не-де бир дири,
Ваззык-вуззык болар дили Түркмениң.

Оглы көп пакырлар өзини гынаяр,
Түкеллигни ятансоңлар саная,
Агзы аша етсе бурны ганаяр,
Хоҗалыгы яман улы Түркмениң.

Чагасы йыгнаншып сачага гечсе,
Демкеш бошар, херси бир кәсе ичсе,
Йөне эл болар дурар сачагы ачса,
Хер кимде икиден эли Түркмениң.

Хер класда бир чагасы бар онуң,
Плановый җаям боса дар онуң,
Гүзаплыкда гүни гечип дур онуң,
Галмагалда гечер салы Түркмениң.

Верандасы гырма көне көвишден,
Гапма салып җыззык бишир сөвүшден,
Ёрган шифонери долы нагышдан,
Гурт ятышын эдер балы Түркмениң.


Оглы улалдыгыча иҗегин гысар,
Тапан-тупаныны галыңа басар,
Әрлери пеззик болар, хелейи есер,
Эмели бал болды балы Түркмениң.

Галың йыгнап гезер хор болуп итден,
Шонда-да иенок магазин этден,
Гара дери батып геленсоң отдан,
Саплыҗа белкедир ялы Түркмениң.

Меллек алса машын-машын гум чекер,
Оңа-да уммасыз гиден пул чыкар,
Гоңшысындан галман тамыны йыкар,
Кесеге гидйәндир пулы Түркмениң.

Эсасы иймити гатан говурдак,
Эгнинде гүпбүси, башында шырдак,
Экленип билмәнсоң чагасыны гырҗак,
Чап эдер ялы дәл дили Түркмениң.

Шүкүриң дутары дүнйә беллиси,
Сахы багшы, дутарчысы Мыллысы,
Кем – кем галып баряр „тилли-тиллиси“
Инди сазы „тарлли-валли“ Түркмениң.

Шонда-да аслымыз Түркмендир бизиң,
Башыңыз бег ялы дик тутуп гезиң,
Түркмениң шанына шыгырлар дүзиң,
„Диңләрчерәк бардыр дили Түркмениң.“

Гошгыма „Түркмениң “ боландыр өзени,
Ол ягшы гошгыны Пырагы язан,
Ким дийсең сатирик тарапыны язан,Аман Сары – бир билбили Түркмениң,
Сага беримсиздир кели Түркмениң.