Eder.

Bu dúnýe bir úýtgeşik,
Dost-dost bile bäs eder,
Geýseñ owadan eşik,
Gyz-gelinler bäs eder.

Gurulýar köp ymarat,
Hiç kim etmez ybadat,
Köp zat puldan ybarat,
Huda ýolun yad eder.

Gyzlar kändir owadan,
Oglan görmez obadan,
Başy çykmaz çorbadan,
Göz etmese gaş eder.

Ýalançyñ ýoly kändir,
Hemme kişä gúwädir,
Eden işi gúnädir,
Barsañ júbiñ boş eder.

Toýlara-toýa ulaşýar,
It-şagallar uwlaşýar,
Meý başyñda bulaşýar,
Akmak akla baş eder.

Nadan ogul per bermez,
Ene-atasyn göz görmez,
Ekeni oñ gögermez,
Başlan işin bes eder.

Gybatçylar gúrletmez,
Kä kişini gözletmez,
Baryp görseñ ýanyna,
Goñşy syryn paş eder.

Hemme adam alymdyr,
Köpler göýä zalymdyr,
Öý eýesi hanymdyr,
Mydam göwniñ hoş eder.

Aýgúl şahyr söz kändir,
Iñ súýji zadyñ jandyr,
Adamlar misli handyr,
Ýörän ýoluñ pos eder.

Awtory:Öwlüýâgulyýewa Aýgül.