Mäne baba hezretleri şeýle diýipdir:
– Bir dag bardy, onuň aňry tarapynyň eteginde bir gowak bolup,
her kim ony görjek bolup, dagyň depesinden aşak seretse, öt haltasy
gopýardy. Ol ýere gitdim, onsoň: «Eger-de bu ýerden gowaga insem, hökman ölerin! Gowusy, Gurhany Şerifi hatym edeýin. Munuň
üçin bolsa biraz uklap, kelläme dynç bermegim gerek» diýip içimi
gepletdim-de, kellämi ýere goýdum. Agyr uka giden wagtym, togalanyp aşak gaçypdyryn. Edil şol pursat oýandym. Oýanan wagtym,
dagyň etegine gütüläp düşmän, ýokarda – howada asyl-asyl bolup durandygyma gözüm ýetdi. «Ýa, Allah! Özüň ýetişeweri!» diýip, Ony
kömege çagyrdym. Haktagala öz gudratynyň we rehimdarlygynyň
arkasynda meni ýene-de dagyň depesine çykardy.

Feridettin Attar:"Weliler barada rowaýatlar"