Adam galmaz öýdüp etmezdim hyýal,
Sesim barmasa-da, duýýansyň meni.
Berjek bolýar, göýä, ýekelik zyýan,
Ömrüm ýatladyp dur boşan ýelkeni.

Paýlaşmaga derdem galmady indi,
Baryny ýuwutdym, galamsoň ýeke.
Maňa-da alysdan ýollar göründi,
Nirede mähelle?!
Nirde märeke?!

Wagtyndan ir doldy, şeýdip, möwritim,
Okan kitaplarym basypdyr tozan.
Garaldy şapagym, söndi gözýetim,
Gitdiň, ýeke setir bolmady ýazan.

Çykgynsyz ýagdaýa düşmekden gaçdym,
Durmuş düşünmeýär seniň derdiňe.
Adamly günlerden aramy açdym,
Ýöreýän, ýanymda ruhum bar diňe.

Güýzüň gussasynyň öňküligi ýok,
Kesp edindim ýalňyzlygy söýmegi.
Eý, dost, niçüýn beýle sesiň çykanok,
Ýene könäň başyn syryp ýörmeli.

Köçeler ýagyşly, galmady ugry,
Heser eden ýaly nätanyş gussa.
Seň bilen dogrumy, sensizlik dogry?
Pikirlem daralýar, köňlümem hassa.

Seýran Otuzow